

Krzysztof Mich
zostawić ślad
jakikolwiek ślad swojego istnienia
świadomy lub mimowolny dowód
przejścia ze stanu chwilowej aktywności
do kompletnego bezruchu i rozkładu
jeśli nie imię wykute w kamieniu to chociaż
podać nazwisko w zamian za numer
wypełnić cudzą ręką rubrykę w metryce
lub innym oficjalnym dokumencie
ukradkiem po ciemku węglem lub wapnem
napisać list do kogoś jeszcze bliskiego
lub choćby kilka słów na odwrocie zdjęcia
jak przesłanie do następnych pokoleń
jeśli w ogóle jeszcze nadejdą
posadzić drzewo by zapuściło korzenie
i ciągnęło soki aż do czerwonych liści
jakikolwiek zostawić ślad
choćby zdartych paznokci
na czarnej od sadzy ścianie
nie dla siebie przecież
להשאיר עקבות
להשאיר עקבות כלשהם של קיומך
הוכחה מודעת או בלתי רצונית של מעבר
ממצב של פעילות רגעית
לחוסר תנועה וריקבון גמורים
אם לא שם חרות באבן אז לפחות
למסור שם משפחה בתמורה למספר
למלא בידו של זר עמודה בתעודת לידה
או במסמך רשמי אחר
בהתגנבות בחושך בפחם או בסיד
לרשום מכתב למישהו קרוב עדיין
או לכל הפחות כמה מילים בגב התצלום
כמו מסר לדורות הבאים
אם יבואו בכלל
לשתול עץ שישתרש
וימשוך מיצים עד העלווה האדומה
להשאיר עקבות כלשהם
ולו של ציפורניים קרועות
על קיר שחור מפיח
לא עבור עצמך אחרי הכול
Autor
-
(ur. w 1959 r.) – polski poeta, dziennikarz, fotografik, autor projektów multimedialnych łączących poezję, fotografię i muzykę. Za projekt „44 odbicia Warszawy” był w 2018 r. nominowany – wraz z Pawłem Łęczukiem - do nagrody Lubuski Wawrzyn Literacki. Dziennikarsko współpracował m.in. z Expressem Wieczornym, Super Expressem i TVP. Powyższy wiersz pochodzi z tomiku „Śladami”, który został przetłumaczony na języki hebrajski (tłumaczka: Orit Zehavi Bergman) i ukraiński (Iryna Mularczuk).
View all posts